DËSHIRË
Nëse mund t’i mblidhja plagët e botës
Ndoshta do ishte pak një galaktikë
Të rënda, të thella, të zjarrta si lotët
Dhe plagët e mia që i kam si prikë!
Vetëm fjalë poezie kam si melhem
Dhe zjarrin shpirtin do e shtroj në vatër
Por edhe njëmijë zemra të kem
Botës dua t’ja shëroj gjithë plagët!
Dhe mbetet përherë vetëm dëshirë
Botë pa plagë ska patur e s’do ket
Por ja që mbi këto vargje me rimë
Derdh dhimbjen e shpriti se jam poet!
TI DO TË VISH
Më braktisi shpirti sonte
Pa shpirt nuk mar dot frymë
Dhe të jem zot i kësaj bote
Nuk e duroj dot vetminë.
Iku shpirti të gjej shpirtin
Prit,-më tha: -nuk vonohem
Jam në terr, s’e shoh ditën
Jam pa fjalë, të betohem!
Edhe casti bëhet shekull
Kur jeton pa shpirtin tënd
As i gjallë, as i vdekur
Shpirti thahet pa një këngë.
E ndjej, do vish, se të pres unë.
Të pret ëndrra prerë në mes.
Ti do vish sic vjen një lumë.
Të pret shpirti im si det!
ME FAL NJE BOTE...
Netët flejnë mallit të stinëve,
mundohem por syri nuk mbrrin,
ti nisesh përmes lartesive,
frymë në hapesirë e si lule mbin.
Më fal një botë që nuk ka lotë
një botë që s'e arrin mendja ime,
pa ty malli s' shuhet, është e kotë,
me ty zemra ndizet vetëtime
Unë shpesh jam zjarr i gjallë,
shpesh lot që zbret nën qepallë,
puthma syrin, shtrëngome për dore
e rritur jam, kam trajtat fëminore.
STREHIM NË ËNDRRA
Ngërdheshen mendimet,
dashuria – stuhi,
zemra – lëngatë,
shpirti – shtrëngatë…
Kësaj ore te paqtë,
ku yjet harruar netëve
ndrijnë me tërë forcën e tyre,
Janë drita shumëngjyrëshe
apo xixëllonja?
Joo jo
janë yje, yje të ëndrrës blu,
tashmë i njoha, janë sytë e tu....
Ti vjen, më rrethon, më bëhesh mjegull,
buzët zgjas të të puth,
zgjaten duart të të prekin,
një zjarr dëshirash më fton në marrëzi.
Të ndjej bëhesh ajër e angushti..
më ledhaton ëmbël lëkurën
unë si mermer atë çast ngrij...
Mjegulla, si re, luan me mua, papritur largohet
e pamëshirë, grinë e saj më lë dhuratë në gishtërinj...
Si një fill i mëndafshtë
trazohen kujtimet
heshtja rëndon boshllëkun
Ti
ëndrrave ke bërë strehim...
NATE
Fjalet fshihen neper yje
Hena rend ne monopate.
Ç'me mundon driten e syve,
Nata fik e ndez inate!
Nëse mund t’i mblidhja plagët e botës
Ndoshta do ishte pak një galaktikë
Të rënda, të thella, të zjarrta si lotët
Dhe plagët e mia që i kam si prikë!
Vetëm fjalë poezie kam si melhem
Dhe zjarrin shpirtin do e shtroj në vatër
Por edhe njëmijë zemra të kem
Botës dua t’ja shëroj gjithë plagët!
Dhe mbetet përherë vetëm dëshirë
Botë pa plagë ska patur e s’do ket
Por ja që mbi këto vargje me rimë
Derdh dhimbjen e shpriti se jam poet!
TI DO TË VISH
Më braktisi shpirti sonte
Pa shpirt nuk mar dot frymë
Dhe të jem zot i kësaj bote
Nuk e duroj dot vetminë.
Iku shpirti të gjej shpirtin
Prit,-më tha: -nuk vonohem
Jam në terr, s’e shoh ditën
Jam pa fjalë, të betohem!
Edhe casti bëhet shekull
Kur jeton pa shpirtin tënd
As i gjallë, as i vdekur
Shpirti thahet pa një këngë.
E ndjej, do vish, se të pres unë.
Të pret ëndrra prerë në mes.
Ti do vish sic vjen një lumë.
Të pret shpirti im si det!
ME FAL NJE BOTE...
Netët flejnë mallit të stinëve,
mundohem por syri nuk mbrrin,
ti nisesh përmes lartesive,
frymë në hapesirë e si lule mbin.
Më fal një botë që nuk ka lotë
një botë që s'e arrin mendja ime,
pa ty malli s' shuhet, është e kotë,
me ty zemra ndizet vetëtime
Unë shpesh jam zjarr i gjallë,
shpesh lot që zbret nën qepallë,
puthma syrin, shtrëngome për dore
e rritur jam, kam trajtat fëminore.
STREHIM NË ËNDRRA
Ngërdheshen mendimet,
dashuria – stuhi,
zemra – lëngatë,
shpirti – shtrëngatë…
Kësaj ore te paqtë,
ku yjet harruar netëve
ndrijnë me tërë forcën e tyre,
Janë drita shumëngjyrëshe
apo xixëllonja?
Joo jo
janë yje, yje të ëndrrës blu,
tashmë i njoha, janë sytë e tu....
Ti vjen, më rrethon, më bëhesh mjegull,
buzët zgjas të të puth,
zgjaten duart të të prekin,
një zjarr dëshirash më fton në marrëzi.
Të ndjej bëhesh ajër e angushti..
më ledhaton ëmbël lëkurën
unë si mermer atë çast ngrij...
Mjegulla, si re, luan me mua, papritur largohet
e pamëshirë, grinë e saj më lë dhuratë në gishtërinj...
Si një fill i mëndafshtë
trazohen kujtimet
heshtja rëndon boshllëkun
Ti
ëndrrave ke bërë strehim...
NATE
Fjalet fshihen neper yje
Hena rend ne monopate.
Ç'me mundon driten e syve,
Nata fik e ndez inate!
MIMOZA ÇEKIÇI RISTA
SIRENA E LIQENIT
Ti me quan sirene ne liqen
qe nuk jam sirene , dhe ti vete e di..
por ne se nje dite , tek gjoli me vjen
ne sirene do te kethehem per ty.
PER TY
Per ty jam nektar e mjalte
te rrjedh shtruar neper deje
jam si hene, si diell i zjarrte
qe te ngroh kur vjen drejt meje
Kur prek lehte lekuren tende
zjarri ndizet ne zemren time
kur ti me shikon me endje,
une humbas ne enderrime
Pastaj shkrihemi ne dashuri
une si prush e ti si shi...
MBRETERIA JONE
Sa here me gjen ne gjume,
me puthje nis me zgjon
drejt teje kthehem une
e endrra ne cast fillon..
Ne kete enderr te bukur
i vetmi mbret je ti
mbreteresha jam une
mjafton dhoma per mbreteri
DHIMBJA E IKJES
Kur bie mbremja dalngadale
e hena malit del perpjete
une bie te fle, por gjume s'kam
nje lot nga syri me rreshqet
Nga Pogradeci, e para ndarje
ndarje qe akoma dhemb
veshtrimin ne te ikur hodha
tek bregu vales mbi liqen
Lart ne Plloce, ne kapercim
Nje cast u ndjeva si e perzene
mos mora rrugen qe s'ka kethim?
Zemra me dhemb, forcat me lene
TE NJOHA NE QERSHOR
Ti erdhe ne nje dite qershori
dhe yjet m'i zbrite ne sy
shpirtit me solle pranveren
fare dashurie mbolle aty
Kaluan dite, muaj kaluan
e ne te dashuruar mbetem
une - lulja jote plot me ere
ti - ylli qe me ndricon jeten
KUR TI
Kur ti me perkedhel, me duar e me fjale
Une lehte buzeqesh e syte i mbyll ngadale
Zili na ka qielli, kur ti ne krahe me mbart
Ti yjet zbret ne toke, qe une te shkelqej lart
Kur ti fillon me puthsyte si perhere,
Strukem ne gjoksin tend, si zog me krahe te prere,
Nis e te perqafoj me nje deshire te heshtur
Ti lumenjte nder vena, nis m'i zgjon pareshtur
Kur ngadale , me mua, shkrihesh, behesh nje
Nuk di me se c'dua, nuk kuptoj asgje
Nje moment bashkohen toke edhe qiell
Shkrihem permbi ty, si vesa ne diell
LOTI I KRIPUR
Fati, valle , me ka ngritur kurthe?
Ka shume kohe qe me mundon
tani me hedh vela lumturie
pastaj me gracka dashurie me rrethon
Po c'faj kam , o jete djallezore
qe shpirtin e ndjeshem roberon
kush i ka formuluar ligjet kanunore
e kaq ashper dashurine ndershkon?
E kush mundet t'i burgose ndjenjat
neper pallatet e erreta te mjerimit?
Kush lotin e ben te buroje,
s'do ja njohe kurre embelsine gezimit.
FALMI MEKATET
Falmi mekatet zoti im
s'dua lot se rendohem
me ler te prehem ne paqe,
ne yll me ler te shnderrohem
Falmi mekatet, te them ngadale
por pse kerkoj falje, as vete s'e kuptoj
sepse sapo u dashuri perpara te me dale
drej tij do rend e prepe do mekatoj...
Por ti falmi mekatet gjthsesi
ose, po s'deshe shnderrome ne lugat
megjithese jam e bindur qe edhe ti e di
qe dashuria s'mund te quhet mekat.
MAKINA PRET…
- Babit tim të paharrueshëm-
Makina jote e ndalur tek rrugica
e heshtur rri, si e veshur në zi,
duket se edhe asaj i është ndalur zemra,
që atë ditë kur prej nesh u ndave ti.
Ajo ish makina e ëndërrave tona,
heroi ynë ti ishe mbi timon,
me sytë e qeshur, pasi ktheheshe nga puna,
na shëtisje rrugëve deri natën vonë.
Ti dije ta ktheje në një dhomë gazmore,
ku buçisnin radioja, muzika, shakatë
e dukej sikur na shpije për dore
që nga Qafë e Thanës gjer në Mal të Thatë.
Ashtu siç dije ta ngrohje shtëpinë,
kur mysafirët i prisje me sytë plot shkëlqim,
me shakatë e bëje me të këndshme dollinë
e shtëpia mbushej me dritë e gëzim.
Në mbremje uleshim në Turizmi i Vjetër
me mamin pinit verë, ne aranxhatë e akullore
me atë dashuri që natyrshëm të buronte
na sillja ngaherë botën fëminore.
Nga larg ne vijmë sërish tek prag i vjetër,
me një tufë lule e me lotë ndër sy,
makina në rrugica, nuk qas asnjë tjetër,
që të na ftosh brenda, të pret vetëm ty…
Ti me quan sirene ne liqen
qe nuk jam sirene , dhe ti vete e di..
por ne se nje dite , tek gjoli me vjen
ne sirene do te kethehem per ty.
PER TY
Per ty jam nektar e mjalte
te rrjedh shtruar neper deje
jam si hene, si diell i zjarrte
qe te ngroh kur vjen drejt meje
Kur prek lehte lekuren tende
zjarri ndizet ne zemren time
kur ti me shikon me endje,
une humbas ne enderrime
Pastaj shkrihemi ne dashuri
une si prush e ti si shi...
MBRETERIA JONE
Sa here me gjen ne gjume,
me puthje nis me zgjon
drejt teje kthehem une
e endrra ne cast fillon..
Ne kete enderr te bukur
i vetmi mbret je ti
mbreteresha jam une
mjafton dhoma per mbreteri
DHIMBJA E IKJES
Kur bie mbremja dalngadale
e hena malit del perpjete
une bie te fle, por gjume s'kam
nje lot nga syri me rreshqet
Nga Pogradeci, e para ndarje
ndarje qe akoma dhemb
veshtrimin ne te ikur hodha
tek bregu vales mbi liqen
Lart ne Plloce, ne kapercim
Nje cast u ndjeva si e perzene
mos mora rrugen qe s'ka kethim?
Zemra me dhemb, forcat me lene
TE NJOHA NE QERSHOR
Ti erdhe ne nje dite qershori
dhe yjet m'i zbrite ne sy
shpirtit me solle pranveren
fare dashurie mbolle aty
Kaluan dite, muaj kaluan
e ne te dashuruar mbetem
une - lulja jote plot me ere
ti - ylli qe me ndricon jeten
KUR TI
Kur ti me perkedhel, me duar e me fjale
Une lehte buzeqesh e syte i mbyll ngadale
Zili na ka qielli, kur ti ne krahe me mbart
Ti yjet zbret ne toke, qe une te shkelqej lart
Kur ti fillon me puthsyte si perhere,
Strukem ne gjoksin tend, si zog me krahe te prere,
Nis e te perqafoj me nje deshire te heshtur
Ti lumenjte nder vena, nis m'i zgjon pareshtur
Kur ngadale , me mua, shkrihesh, behesh nje
Nuk di me se c'dua, nuk kuptoj asgje
Nje moment bashkohen toke edhe qiell
Shkrihem permbi ty, si vesa ne diell
LOTI I KRIPUR
Fati, valle , me ka ngritur kurthe?
Ka shume kohe qe me mundon
tani me hedh vela lumturie
pastaj me gracka dashurie me rrethon
Po c'faj kam , o jete djallezore
qe shpirtin e ndjeshem roberon
kush i ka formuluar ligjet kanunore
e kaq ashper dashurine ndershkon?
E kush mundet t'i burgose ndjenjat
neper pallatet e erreta te mjerimit?
Kush lotin e ben te buroje,
s'do ja njohe kurre embelsine gezimit.
FALMI MEKATET
Falmi mekatet zoti im
s'dua lot se rendohem
me ler te prehem ne paqe,
ne yll me ler te shnderrohem
Falmi mekatet, te them ngadale
por pse kerkoj falje, as vete s'e kuptoj
sepse sapo u dashuri perpara te me dale
drej tij do rend e prepe do mekatoj...
Por ti falmi mekatet gjthsesi
ose, po s'deshe shnderrome ne lugat
megjithese jam e bindur qe edhe ti e di
qe dashuria s'mund te quhet mekat.
MAKINA PRET…
- Babit tim të paharrueshëm-
Makina jote e ndalur tek rrugica
e heshtur rri, si e veshur në zi,
duket se edhe asaj i është ndalur zemra,
që atë ditë kur prej nesh u ndave ti.
Ajo ish makina e ëndërrave tona,
heroi ynë ti ishe mbi timon,
me sytë e qeshur, pasi ktheheshe nga puna,
na shëtisje rrugëve deri natën vonë.
Ti dije ta ktheje në një dhomë gazmore,
ku buçisnin radioja, muzika, shakatë
e dukej sikur na shpije për dore
që nga Qafë e Thanës gjer në Mal të Thatë.
Ashtu siç dije ta ngrohje shtëpinë,
kur mysafirët i prisje me sytë plot shkëlqim,
me shakatë e bëje me të këndshme dollinë
e shtëpia mbushej me dritë e gëzim.
Në mbremje uleshim në Turizmi i Vjetër
me mamin pinit verë, ne aranxhatë e akullore
me atë dashuri që natyrshëm të buronte
na sillja ngaherë botën fëminore.
Nga larg ne vijmë sërish tek prag i vjetër,
me një tufë lule e me lotë ndër sy,
makina në rrugica, nuk qas asnjë tjetër,
që të na ftosh brenda, të pret vetëm ty…