DONIKE RRETHEJ
XHELOZISË
Zemren e shpirtin tem tuajat i ke ba,
pa m’pyet aspak,
e ne nje dhome me çeles i ke
mbylle,
krejt pa merak.
Nje shpirt qorr, e nje zemer e lige,
valle ç’ka te duhen?
e ato ndjenja qe ti thue tuajat,
n’ket dhome krejt shuhen.
Ti mund t’mbash zemren edhe shpirtin,
Te lidhun ne zinxhire,
po mendjen , jo..ate s’mund ta mbyllesh,
Ajo enderron e lire.
Ti je padron ..
e une skllave qe kete pranoj,
Po ti çfare don,
qe te urrej, o te dashuroj !?
Atehere ti zemren dhe shpirtin bashke,
M’i len te lire,
dhe kam me t’dashte edhe pa sy,
krejt n’erresirë.
Se zemren, shpirtin ti mund ti mbyllesh,
krejt ne zinxhire,
por, jo, kurre mendjen, ate jo kurre..
"Enderron e lire".
BUZE DETIT
- SHikoj kete hapesir blu,
e pres sikur deti , diçka do me sjellë,
ndoshta nje shishe me nje leter brenda,
qe kaleruar mbi vale, tek une erdhe.
- Ndoshta nje deshire, nje puthje nga larg,
si dy miq qe njihen, si dy miq te vjeter,
dhe une e habitur e shtangur enderroj,
per nje shishe mbydhur, ku brenda nje leter.
- Dy pulebardha fluturojne para meje,
me fshijne pak enderren, me japin realitet,
e une si e marre pres nje shishe dhe nje leter,
Dhe ti i panjohur,ndoshta nga ana tjeter pret.
- Nje det qe na ndan..
ure lidhje, deshire..
dhe une buze tij diçka pres,
me syte humbur ne kete hapesirë.
DASHURI VIRTUALE
( Ky eshte virtualitet)
Ndjenje e rreme,
deshire e pakuptushme
e diçkaje ndryshe.
Sy qe s’shohin,
veç enderrojne,
çka duan te shohin.
Taste qe poshte gishtave tuaj dridhen,
fjale te pakuptimta qe hidhen,
mesazhe dashurije te thena haptas,
dhene ne nje pjate, pa lodhje,
Dashuri?
Kjo eshte virtualitet,
e kunderta ne nje realitet qe ti don,
shpesh iken e me mendje
fluturon.
Nje qiri gati i fikur,
qe djeg dhe shpirtin per nje moment,
po qe shuhet aq shpejt,
E ti ...dashuron?
Ke..?!
nje tast, nje mesazh,ca fjale,
" shpirt,kam mall”!
Nje profil,
qe mund te jete i rreme,
dhe ti mbi te realizon,end..
Une se besoj,
ju e besoni?
ju them me ...
Zemer : afer jush dashuroni,
jo nje mesazh,ca fjale ,nje tast..
qe mund te jete nje moment, nje çast..
Ikje nga nje Realitet,
po duhet dhe ta pranojme,
"Ky eshte virtualitet"
A THUE ?
A thue mallin ta shuen fjala,
kush di me m’than?
kur ti jetim ndihesh n’zemer,
si femij pa nane.!
A thue lotin ta than shpirti,
kur ti i flet?
kur fjale e keqe pikon krejt n’zemer,
e kshtu te vret.
A thue buza, mos te dridhet ma,
puthja ta ndal?
kur ti e merr edhe e jep,
ne heshtje pa fjale.
A thue n’parriz kur une t’kerkoj,
mundem me t’gjet?
po se kjofsh n’ferr, me ty do rri,
dhe do jem mbret.
A thue ket’ bote , kush do ta pshtoj,
dini me m’than?
e syte e mi qorrohen krejt,
kur vllau vret vllan.
A thue kjo zemer veç urren ,
e hiç nuk don?
e se asht kshtu, krejt ka vdek,
Asgja s"shijon...!!
Zemren e shpirtin tem tuajat i ke ba,
pa m’pyet aspak,
e ne nje dhome me çeles i ke
mbylle,
krejt pa merak.
Nje shpirt qorr, e nje zemer e lige,
valle ç’ka te duhen?
e ato ndjenja qe ti thue tuajat,
n’ket dhome krejt shuhen.
Ti mund t’mbash zemren edhe shpirtin,
Te lidhun ne zinxhire,
po mendjen , jo..ate s’mund ta mbyllesh,
Ajo enderron e lire.
Ti je padron ..
e une skllave qe kete pranoj,
Po ti çfare don,
qe te urrej, o te dashuroj !?
Atehere ti zemren dhe shpirtin bashke,
M’i len te lire,
dhe kam me t’dashte edhe pa sy,
krejt n’erresirë.
Se zemren, shpirtin ti mund ti mbyllesh,
krejt ne zinxhire,
por, jo, kurre mendjen, ate jo kurre..
"Enderron e lire".
BUZE DETIT
- SHikoj kete hapesir blu,
e pres sikur deti , diçka do me sjellë,
ndoshta nje shishe me nje leter brenda,
qe kaleruar mbi vale, tek une erdhe.
- Ndoshta nje deshire, nje puthje nga larg,
si dy miq qe njihen, si dy miq te vjeter,
dhe une e habitur e shtangur enderroj,
per nje shishe mbydhur, ku brenda nje leter.
- Dy pulebardha fluturojne para meje,
me fshijne pak enderren, me japin realitet,
e une si e marre pres nje shishe dhe nje leter,
Dhe ti i panjohur,ndoshta nga ana tjeter pret.
- Nje det qe na ndan..
ure lidhje, deshire..
dhe une buze tij diçka pres,
me syte humbur ne kete hapesirë.
DASHURI VIRTUALE
( Ky eshte virtualitet)
Ndjenje e rreme,
deshire e pakuptushme
e diçkaje ndryshe.
Sy qe s’shohin,
veç enderrojne,
çka duan te shohin.
Taste qe poshte gishtave tuaj dridhen,
fjale te pakuptimta qe hidhen,
mesazhe dashurije te thena haptas,
dhene ne nje pjate, pa lodhje,
Dashuri?
Kjo eshte virtualitet,
e kunderta ne nje realitet qe ti don,
shpesh iken e me mendje
fluturon.
Nje qiri gati i fikur,
qe djeg dhe shpirtin per nje moment,
po qe shuhet aq shpejt,
E ti ...dashuron?
Ke..?!
nje tast, nje mesazh,ca fjale,
" shpirt,kam mall”!
Nje profil,
qe mund te jete i rreme,
dhe ti mbi te realizon,end..
Une se besoj,
ju e besoni?
ju them me ...
Zemer : afer jush dashuroni,
jo nje mesazh,ca fjale ,nje tast..
qe mund te jete nje moment, nje çast..
Ikje nga nje Realitet,
po duhet dhe ta pranojme,
"Ky eshte virtualitet"
A THUE ?
A thue mallin ta shuen fjala,
kush di me m’than?
kur ti jetim ndihesh n’zemer,
si femij pa nane.!
A thue lotin ta than shpirti,
kur ti i flet?
kur fjale e keqe pikon krejt n’zemer,
e kshtu te vret.
A thue buza, mos te dridhet ma,
puthja ta ndal?
kur ti e merr edhe e jep,
ne heshtje pa fjale.
A thue n’parriz kur une t’kerkoj,
mundem me t’gjet?
po se kjofsh n’ferr, me ty do rri,
dhe do jem mbret.
A thue ket’ bote , kush do ta pshtoj,
dini me m’than?
e syte e mi qorrohen krejt,
kur vllau vret vllan.
A thue kjo zemer veç urren ,
e hiç nuk don?
e se asht kshtu, krejt ka vdek,
Asgja s"shijon...!!
