ADIVIE HOXHA
*MEDITIM*
Nje leter zhubravitet neper xhep
dhe nje laps majthyer djersite ne dore,
por mendimet kane marre arratine,
ndoshta kerkojne nje metafore...
Nje plak opingat terheq zvarre
nga plaka "germuqe" kafen pret.
Rinì e mplakur sillet verdalle
si femi pa emer kerkon nene e vet!
Bukuroshja yjet numeron cdo nate,
nen jorgan struket duke merdhire
"princi i kalter" qe pret ore e cast,
tjetren,pa gjuhe te tij,
ne krah ka mbeshtjell...
Dhe bredhin e bredhin mendimet e mia
neper mjegull humbur,pa adrese...
I gjori njeri s'i sheh hallet e tija
e tjetrit, ngushellim perpiqet t'i qese....
ME DO APO S'ME DO...
Nga dritarja shoh udhen qe humb,
fletet e luledeles kepus nje e nga nje,
nga ti pres pareshtur nje kumt,
ne pritje plot zjarr dhe pa ze...
Natyrisht, pres nje pergjigje
nje PO...
me thuaj:
-Me do apo s'me do?!....
Atje poshte kendojne valet e lumit
dhe era neper fushe vallezon..
Tek ti,fluturojne endrrat e gjumit,
neper peme grinden fletet e njoma...
Duket, flasin per dashurine tone.
Tani s'ka me Hamlet dhe Elsinor....
NJIHE VETEN...
Kur shpirti ish pushtuar
nga vetmia e trishtimi,
tek "TEMPULLI-FALTORE",
u gjet ngushellimi...
Te peshtysh ne faltore
a e di cdo te thote?
-Eshte mallkimi me i madh
ne kete bote...
Por ajo fal,
prandaj quhet FALTORE,
te mirin dhe te ligun
kur i bien prore...
Te njohesh vetveten
GUXIM duhet te kesh,
ndryshe, i destinuar
te perseritesh, do te jesh...
MOTIV PRANVEROR...
Dielli syqeshur pershendeti
e me krahet e praruar kodrat i pushtoi...
Dallendyshja folezes i buzeqeshi..
Era pyllin embel e ledhatoi...
Dega e shkozes dridhet lehte
dhe ne enderra mendja i flururon,
shikon lisin hijerende
i duket sikur e perqafon...
Po lisi koken mban perpjete
dhe shikimin e con larg,
harron se e cuditshme eshte kjo jete,
se vlen me shume ajo qe ke prane...
*PRANVERES*
Era perkund mendimet e mia,
kthjelltesia shpirtin me zgjon,
pranvera e embel si dashuria,
plot hir dimrin e zbon.
Me mall e perkedhel luledelen,
qe e para ma bekoi dashurine,
qe me gaz pershendet pranveren
dhe pakursyer fal bukurine...
Dhe valeza lumit ngazellehet,
dielli loz gjithnje me lozonjar,
nen hijen e kumbulles une dhe ti,
i kendojme dashurise,
te emblat kenge,
pa fjale...
*KERKOJE FALJEN"
Perse me sjelljen tende te panjerzishme,
m'i provokon nervat cdo dite,
e kur reagoj me shpirt-drejtsie,
me sulmon,
si fajtor i pandreqshem,duke bertit?!...
A harron se bota rrotullohet
e vrima e miut per ty, porte do ish?!
Mund te ndodhe qe tek une nje dite te ndalet,
por une vec Zotin di bej veqil.
Kur doren s'ke burrni te ma zgjasesh,
perse dhe me sy shtrember shikon?!
FALJEN,qe mike gjithmone kam patur,
kerkoje, se s'eshte ulje, ajo te fisnikeron...
Nje leter zhubravitet neper xhep
dhe nje laps majthyer djersite ne dore,
por mendimet kane marre arratine,
ndoshta kerkojne nje metafore...
Nje plak opingat terheq zvarre
nga plaka "germuqe" kafen pret.
Rinì e mplakur sillet verdalle
si femi pa emer kerkon nene e vet!
Bukuroshja yjet numeron cdo nate,
nen jorgan struket duke merdhire
"princi i kalter" qe pret ore e cast,
tjetren,pa gjuhe te tij,
ne krah ka mbeshtjell...
Dhe bredhin e bredhin mendimet e mia
neper mjegull humbur,pa adrese...
I gjori njeri s'i sheh hallet e tija
e tjetrit, ngushellim perpiqet t'i qese....
ME DO APO S'ME DO...
Nga dritarja shoh udhen qe humb,
fletet e luledeles kepus nje e nga nje,
nga ti pres pareshtur nje kumt,
ne pritje plot zjarr dhe pa ze...
Natyrisht, pres nje pergjigje
nje PO...
me thuaj:
-Me do apo s'me do?!....
Atje poshte kendojne valet e lumit
dhe era neper fushe vallezon..
Tek ti,fluturojne endrrat e gjumit,
neper peme grinden fletet e njoma...
Duket, flasin per dashurine tone.
Tani s'ka me Hamlet dhe Elsinor....
NJIHE VETEN...
Kur shpirti ish pushtuar
nga vetmia e trishtimi,
tek "TEMPULLI-FALTORE",
u gjet ngushellimi...
Te peshtysh ne faltore
a e di cdo te thote?
-Eshte mallkimi me i madh
ne kete bote...
Por ajo fal,
prandaj quhet FALTORE,
te mirin dhe te ligun
kur i bien prore...
Te njohesh vetveten
GUXIM duhet te kesh,
ndryshe, i destinuar
te perseritesh, do te jesh...
MOTIV PRANVEROR...
Dielli syqeshur pershendeti
e me krahet e praruar kodrat i pushtoi...
Dallendyshja folezes i buzeqeshi..
Era pyllin embel e ledhatoi...
Dega e shkozes dridhet lehte
dhe ne enderra mendja i flururon,
shikon lisin hijerende
i duket sikur e perqafon...
Po lisi koken mban perpjete
dhe shikimin e con larg,
harron se e cuditshme eshte kjo jete,
se vlen me shume ajo qe ke prane...
*PRANVERES*
Era perkund mendimet e mia,
kthjelltesia shpirtin me zgjon,
pranvera e embel si dashuria,
plot hir dimrin e zbon.
Me mall e perkedhel luledelen,
qe e para ma bekoi dashurine,
qe me gaz pershendet pranveren
dhe pakursyer fal bukurine...
Dhe valeza lumit ngazellehet,
dielli loz gjithnje me lozonjar,
nen hijen e kumbulles une dhe ti,
i kendojme dashurise,
te emblat kenge,
pa fjale...
*KERKOJE FALJEN"
Perse me sjelljen tende te panjerzishme,
m'i provokon nervat cdo dite,
e kur reagoj me shpirt-drejtsie,
me sulmon,
si fajtor i pandreqshem,duke bertit?!...
A harron se bota rrotullohet
e vrima e miut per ty, porte do ish?!
Mund te ndodhe qe tek une nje dite te ndalet,
por une vec Zotin di bej veqil.
Kur doren s'ke burrni te ma zgjasesh,
perse dhe me sy shtrember shikon?!
FALJEN,qe mike gjithmone kam patur,
kerkoje, se s'eshte ulje, ajo te fisnikeron...