Gonxhe Letmi Begisholli
ANATOMIA E FLAMURIT
Ngjyrë lëng
damari
përsiatje n´kohë
katrani
Kur operonin
"gjarpërinjtë e gjakut"
Edhe në themelet e
kullës
n´Abetaren e
shkollës
n´agun e
Aurorës
për shtizë u
murosëm.
Me 28
Nëntor...
të vitit
shëmtak
Në Dibrën
krenare
Vizatimin e
parë
ballë
oxhaku
në murin e
bardhë
skicova
Flamurin
me ngjyrëzhibël
Shqiponjën
për Flamur një dozë
gjak
nga delli i
Gjyshit
Anatomi
Flamuri
Prej gjenit të
fisit!
TOKA IME
Sonte,toka ime qep
plasaritjen me lotin
më fal ajrin e
fëmijërisë
në lagje,avli aromë
për motin
në trollin e
trimërisë.
Sonte,...po
sonte
shkriva mallin që
barta me vete
në metropolet
shumëngjyrëshe
sa prehem, në tokën
e stërgjyshëve!
ÇAMERI, TOKE E BEKUAR
Në muajin e mjaltit
siç i thonë
tesha
Prevezë,Lefkadë,gaz e lot
rizgjohen kujtimet
përrallore
tokë e
bekuar-Camëria,gjëmon!
Unë arvanitase,lind
jam n´Camëri
të preka plagën,me
mallin e zjarrtë
flokun ngjyrë
gështenjë,arom´Arbëri
folëm,qamë e
qeshëm,deri në mesnatë!
Bukurinë e zgjimit
urova me lot n´sy
tabllot e vuajtjes
shpalos historia
për tokën
tonë,digjem mbyllë në dry
fjalën
shqipe,përkëdhel sot breznia!
Camëri,...o Tokë e
bekuar
fis as gjen s´ska
për të harruar!
DIBRA HISTORIKE
Dibra,etni
n`atlas
histori
djepi
Kullë, Besë
burri!
Pushka
dibrane
tërmete
barbare
dell Kastrioti për
oxhak
N`palë flamuri
pikon gjak.
Gjergj Dibrani
frymon thellë
Kullat tona kanë
themel...
Dibra e Madhe mbi
rrasa guri
majë Kalasë
shndrite Flamuri!
me plis të bardhë e
tirq burri!
LUTJA SHQIP NE MERGIM
Nënë të lutem shumë
në shtëpi shqip dua
të flasish me mua
edhe pse në mërgim
jam lindur
unë jam gjak
shqiptari
a mos ke
harruar?
dua ne shkollë
shqipe të shkoj
historin etnis të
mësoj
do dëshmoj gjenin e
gjakut nga vij
shkronjat e
Manastirit ruaj në gji
të qëndisë të
shenjten SHQIPERI
pastër dua shqip të
flasë
me shoqe shqip të
lozë e bërtas
Tokës sime t`i bëjë
vizitë
n`prehër të
gjysheve kërkoj rritë
s`dua të mbetem si
hutini
në ket Dhe të
huaj...O Nënë
po se fola gjuhen e
mëmës
do më marrin nëpër
këmbë!
M`përkëdhel Nënë,me
shqipen prore
për jetë të
jetës,ti ngel fajtore...!
AI DHE ATA
Rrugicat e
qytetit
njohin
fytyrëzbehtin
planguriturin
me supin e
thyer!
të pashëm ka veç
nurin!
Ata,...
njihen me
dolli
kokë më
kokë
llafosen
zgërdhihen pa
kufi
ditën
varrojnë
natën
këndojnë
Ai dhe
Ata
Muri kinez
ndan
Jetë
gravon vesa
e fundit vdes
shpresa.
Ngjyrë lëng
damari
përsiatje n´kohë
katrani
Kur operonin
"gjarpërinjtë e gjakut"
Edhe në themelet e
kullës
n´Abetaren e
shkollës
n´agun e
Aurorës
për shtizë u
murosëm.
Me 28
Nëntor...
të vitit
shëmtak
Në Dibrën
krenare
Vizatimin e
parë
ballë
oxhaku
në murin e
bardhë
skicova
Flamurin
me ngjyrëzhibël
Shqiponjën
për Flamur një dozë
gjak
nga delli i
Gjyshit
Anatomi
Flamuri
Prej gjenit të
fisit!
TOKA IME
Sonte,toka ime qep
plasaritjen me lotin
më fal ajrin e
fëmijërisë
në lagje,avli aromë
për motin
në trollin e
trimërisë.
Sonte,...po
sonte
shkriva mallin që
barta me vete
në metropolet
shumëngjyrëshe
sa prehem, në tokën
e stërgjyshëve!
ÇAMERI, TOKE E BEKUAR
Në muajin e mjaltit
siç i thonë
tesha
Prevezë,Lefkadë,gaz e lot
rizgjohen kujtimet
përrallore
tokë e
bekuar-Camëria,gjëmon!
Unë arvanitase,lind
jam n´Camëri
të preka plagën,me
mallin e zjarrtë
flokun ngjyrë
gështenjë,arom´Arbëri
folëm,qamë e
qeshëm,deri në mesnatë!
Bukurinë e zgjimit
urova me lot n´sy
tabllot e vuajtjes
shpalos historia
për tokën
tonë,digjem mbyllë në dry
fjalën
shqipe,përkëdhel sot breznia!
Camëri,...o Tokë e
bekuar
fis as gjen s´ska
për të harruar!
DIBRA HISTORIKE
Dibra,etni
n`atlas
histori
djepi
Kullë, Besë
burri!
Pushka
dibrane
tërmete
barbare
dell Kastrioti për
oxhak
N`palë flamuri
pikon gjak.
Gjergj Dibrani
frymon thellë
Kullat tona kanë
themel...
Dibra e Madhe mbi
rrasa guri
majë Kalasë
shndrite Flamuri!
me plis të bardhë e
tirq burri!
LUTJA SHQIP NE MERGIM
Nënë të lutem shumë
në shtëpi shqip dua
të flasish me mua
edhe pse në mërgim
jam lindur
unë jam gjak
shqiptari
a mos ke
harruar?
dua ne shkollë
shqipe të shkoj
historin etnis të
mësoj
do dëshmoj gjenin e
gjakut nga vij
shkronjat e
Manastirit ruaj në gji
të qëndisë të
shenjten SHQIPERI
pastër dua shqip të
flasë
me shoqe shqip të
lozë e bërtas
Tokës sime t`i bëjë
vizitë
n`prehër të
gjysheve kërkoj rritë
s`dua të mbetem si
hutini
në ket Dhe të
huaj...O Nënë
po se fola gjuhen e
mëmës
do më marrin nëpër
këmbë!
M`përkëdhel Nënë,me
shqipen prore
për jetë të
jetës,ti ngel fajtore...!
AI DHE ATA
Rrugicat e
qytetit
njohin
fytyrëzbehtin
planguriturin
me supin e
thyer!
të pashëm ka veç
nurin!
Ata,...
njihen me
dolli
kokë më
kokë
llafosen
zgërdhihen pa
kufi
ditën
varrojnë
natën
këndojnë
Ai dhe
Ata
Muri kinez
ndan
Jetë
gravon vesa
e fundit vdes
shpresa.