XHENI DEDE
BUKURIA E NJERIUT NUK QENDRON NE PAMJEN E TIJ POR TE SHPIRTI.
Nje shi i rrembyeshem binte rreke
Vetetimat dhe gjimimet ja lane vendin ylberit me larmine e ngjyrave te tij
Xhamat e lagur rridhnin si lote pendimi e mua me kthyen shume vite larg duke kujtuar pertej tyre historin e studentes...
Bukuria e saj mahnitese terhiqte si nje magnet gjithe meshkujt ne universitet.
Floket e saj te verdhe, buzeqeshja e saj te sillnin ndermend pranveren
Nje pranver qe shpirtin e saj e fali tek nje student teper simpatik dhe me temperament
Dy vjet mes endrrash udhetonin te dy neper tere qejte e dashurive ,ajo kapercente pertej yjeve duke lundruar vetem ne nje stine ate te Pranveres
Nje shi i rrebyeshem erdhi papritur duke rrembyer gjithcka te bukur ku ajo ishte e zhytur ne ter ate lumturi te pa fundeme
Duke e mbytur varken e dashurise se saj te ndertuar me aq enderra.
U shtang vajza...!!!
Ne ate nate te verber ajo pa te dashurin shtrenguar me nje dashuri tjeter.
O Zot te ishte kjo e vertet ?
Ku kishin shkuar betimet e tij se ne kete jet s do te guxonte tjeter dashuri te hynte ne mes
Joooo, nuk duhet te ishte e vertete
Mos ishte vetem nje enderr e keqe?
Mos valle nuk ishte ai?
Por jo realiteti nuk shmangej me ishte Ai qe i ishte betuar e sterbetuar
Ishte ai qe kishte qare te kembet e saj
Po si duket kishte qare edhe diku tjeter, duhet ti kishte profesion lotet e dashuris se rreme.
Mes lotesh qe rridhnin pa mbarim Vajza mori me gjakftohtesi vendimin e saj..!
Duke ngritur koken drej qiellit ,kerkoj force dhe durim per ti shpetuar ati realiteti aq te ndyre.
Dashuria e saj u shkri si ai bresheri Veres.
Dashurin e saj e rrembeu oshetima e nates
Dashuria e saj u largua si hija e tradhetise
Si nje kristal i thyer mblodhi copat e zemres dhe i tha :
Joooooooooooooo,
atij qe tashme s vlente sa nje asper e cvleftesuar
Zemra e saj nuk qe loje fati
Ajo eshte diell e zjarr
Ajo eshte pranvere per ate qe di ti fali dashurin e vertet.
Shiu vazhdonte te binte, ndersa studentja ecte pa cader ne dore
Ishte lagur dhe nuk e kuptonte..
Rrobat i ishin ngjitur pas trupit
Floket ja nxiu nata dhe brenga
Zemra ju drodh per nje moment
Si te kalonte elektricitet ne trupin e saj elegant
E sigurt ishte vetem per hapat qe hidhte ne ate mbremje te erret, tronditese ne vendimin e saj.
Ajo mbremje do te hynte ne historin e saj por pa ja ulur kurre dinjitetin dhe karakterin e saj te fort e njerzor.
Vet jeta eshte histori.
Nje shi i rrembyeshem binte rreke
Vetetimat dhe gjimimet ja lane vendin ylberit me larmine e ngjyrave te tij
Xhamat e lagur rridhnin si lote pendimi e mua me kthyen shume vite larg duke kujtuar pertej tyre historin e studentes...
Bukuria e saj mahnitese terhiqte si nje magnet gjithe meshkujt ne universitet.
Floket e saj te verdhe, buzeqeshja e saj te sillnin ndermend pranveren
Nje pranver qe shpirtin e saj e fali tek nje student teper simpatik dhe me temperament
Dy vjet mes endrrash udhetonin te dy neper tere qejte e dashurive ,ajo kapercente pertej yjeve duke lundruar vetem ne nje stine ate te Pranveres
Nje shi i rrebyeshem erdhi papritur duke rrembyer gjithcka te bukur ku ajo ishte e zhytur ne ter ate lumturi te pa fundeme
Duke e mbytur varken e dashurise se saj te ndertuar me aq enderra.
U shtang vajza...!!!
Ne ate nate te verber ajo pa te dashurin shtrenguar me nje dashuri tjeter.
O Zot te ishte kjo e vertet ?
Ku kishin shkuar betimet e tij se ne kete jet s do te guxonte tjeter dashuri te hynte ne mes
Joooo, nuk duhet te ishte e vertete
Mos ishte vetem nje enderr e keqe?
Mos valle nuk ishte ai?
Por jo realiteti nuk shmangej me ishte Ai qe i ishte betuar e sterbetuar
Ishte ai qe kishte qare te kembet e saj
Po si duket kishte qare edhe diku tjeter, duhet ti kishte profesion lotet e dashuris se rreme.
Mes lotesh qe rridhnin pa mbarim Vajza mori me gjakftohtesi vendimin e saj..!
Duke ngritur koken drej qiellit ,kerkoj force dhe durim per ti shpetuar ati realiteti aq te ndyre.
Dashuria e saj u shkri si ai bresheri Veres.
Dashurin e saj e rrembeu oshetima e nates
Dashuria e saj u largua si hija e tradhetise
Si nje kristal i thyer mblodhi copat e zemres dhe i tha :
Joooooooooooooo,
atij qe tashme s vlente sa nje asper e cvleftesuar
Zemra e saj nuk qe loje fati
Ajo eshte diell e zjarr
Ajo eshte pranvere per ate qe di ti fali dashurin e vertet.
Shiu vazhdonte te binte, ndersa studentja ecte pa cader ne dore
Ishte lagur dhe nuk e kuptonte..
Rrobat i ishin ngjitur pas trupit
Floket ja nxiu nata dhe brenga
Zemra ju drodh per nje moment
Si te kalonte elektricitet ne trupin e saj elegant
E sigurt ishte vetem per hapat qe hidhte ne ate mbremje te erret, tronditese ne vendimin e saj.
Ajo mbremje do te hynte ne historin e saj por pa ja ulur kurre dinjitetin dhe karakterin e saj te fort e njerzor.
Vet jeta eshte histori.