LAURETA SAHITAJ
MOS U FRIKËSO
Mos u frikëso nga çmenduria ime
I dua lojërat , fiksimet ,
Rënkimet tek ç’fryhesh , të shoh reagimet tua
Por jo të të krahasoj me një tjetër.
Nuk kemi asnjë obligim ndaj njëri tjetrit
E i obligohemi shumë. !
Pse smë thua prapë që dëshiron t’më puthë
Të ndjesh ëmbëlsinë e buzëve të fryra ,
Më thuaj se më dëshiron , Unë I pëlqej të guximshmit
Nuk ke pse druhesh para egos sime
Lexoje edhe ti dëshirë time
Unë vetëm kam nevoj të çmendem
Kësaj radhe mënyrën tënde .
Mbase ke frikë të panjohurit
Por unë nuk dua të më njohësh më shumë,
Përtej dëshirës të pangopur
E mos u mundo të më ngopësh , nuk ngopem kurrë
Unë të kërkoj vetëm të më çmendesh.
TI ËNDËRR
Ti ëndërr e pa thënë ndonjëher
Mbyllur Brenda qenies sime të dobët para teje
As nuk të këndova , as s’të lëshova kurre
Me ty udhëtova edhe në vende të panjohura
E ti u bëre më panjohur se kurrë.
Për ty që thura vargje të lagura nga lotë dashurie
E nuk të preka me dashuri kurrë .
Jo pse ti je ngjan në t’pa arritshem
Por pse të harrova duke të mbajt me vete !
Kështu humbet drejtimi , vetja nuk plotësohet
Sa do që kishte momente e u ndieva plotë.
Kur te gjithe ikin e flene gjume un e ndjej jam bosh !
ERDHE SI SHANS
Erdhe si shancë për rimëkëmbjen e radhës
Ti që më dukesh më ndryshe nga se e njeh veten ,
Nga larg të buzeqesh dhe ti e ndjen buzqeshjen time
Nga skaji tjetër tek pret të të flas më shumë për veten.
Por ne jemi ende të panjohur për të ecur më larg
Një her e pash fytyrën tënde
E nuk mund t’a heq nga mendja asnjëher .
Një her të pash e lakmia më bëri tënden
Nga ajo natë kam vetëm një ëndërr, e cila ka emrin tend !
Erdhe kur motet po ndërronin e ti të sillje diqka freskët
Edhe pijen parapëlqente ndryshe nga qdo mashkull tjetër
Më përvetson mënyra jote , aq I afërt në largësi
Një her të pash duke ecur e plasa se smund ti numroj
Unazat në kurriz që ti dëshifroj me hapat tu.
Ti nuk je një më shumë , por një që kalon pranë aq rrallë
E po të lë të ikësh kam bër mëkat më të madhë se sa të jem me ty !
NATA PO AFRON
Nata po ofron , dua trokitjet tua sonte
Tek porta e së shtunës ,
Eja në dashë si mik apo si dashnor
Në dashë mos eja , por vetëm nuk do’t rri …
Dua të kemë buzqeshjen tënde
Në duartrokitjet e gjata kur qirit të fiken
Dua shikimin tëndë të dorëzuar
Para trupit që lëviz me ritmin e muzikës ….
Me nxit sonte si qdo here tjeter
Rrënqethjet I dua , mund t’mi falësh vetëm ti !
Luaj me mua të shkrihemi në fantazi pasioni
Të bëjmë dashuri tërë natën deri sa mbrëmja e të dielës
Për të saten herë prapë të na ndajë ,
Me duar më prekë flokët
Një puthje në ballë dhe një tjetër Mirupafshim !
ERDHE SONTE
Edhe sonte po vjen shkujdesshëm
më merr natën
unë nuk e shoh fytyren tënde
ti je vetëm nje zë
një ndjenjë e fuqishme
një këng melodi e pakapshme
një botë e plotë
një boshllëk I pa shpjegueshëm
një hije mëshiruar në trupin tim
her më merr frymen her më dhuron atë
si shoh duart tua mbi trupin tim , por imagjinoj përsëri.
Përkëdhel atë ndjenj
vallzoj me atë këng
fle me mallin për ty
jetoj në një botë plotë
dhe vdes në boshllëkun tënd !
VETEM NJE FJALE
Vetëm një fjalë jotja më merr të gjitha fjalët e mia
një papagall memec jam para teje .
Më vë faj pa dijenine time
deri sa më merr mua e lundron në te gjitha vendet e botes
veq pse une i dua bredhjet.
Një folëse e zonja shënderruar në memece
mbase kështu do mbetem para teje gjithmonë,
sikur edhe të jem aty për një çast të vetëm
" zhveshur " me gjithqka para teje.
Jo pse ti ushtron hipnoz por diqka e jotja po .
Më lë një vend të fshehtë
sillu ti rreth botës me një anije luks ,
Nje memece " e zhveshur" mbase do mbetem përhere
Para fjalëve tua që di veç ti , ti thuash !