Koci Petriti
DASHURI
Ish nje vajze e ish nje djale,
vajza e donte e djali e donte,
po Shkumbini i madh me vale
i kish ndare e s'i bashkonte.
Dhe therrisnin: O o o, te dua!
po kjo klithme e lashte fjalesh
u degjohej: Jooo, s'te dua!
neper thashetheme valesh.
E humbisnin te dy shpresen
e shpresonin prap me teper,
sic humbet dhe drita vesen
dhe e gjen mengjesin tjeter.
Ooo, te duuaa, nisej fjala,
Jooo, s'te duuaa, mberritne zallit,
vajza thosh: Me pifte vala!
Te perpifte! I vinte djalit.
Bot me buze, bot me duar
anes dallgeve nderkryer,
here per jete dashuruar,
here per vdekje te zhgenjyer.
Hidhnin fjalen ta kalonin,
shprishej porsi plisi i kumit,
hidhnin gurin te qellonin,
binte mu ne mes te lumit.
Nje cast lumi s'ish me lume
mes dy brigjeve te mallit
dhe u bind e ra ne gjume
dhe u hap e fjeti zallit.
Rendi vajza e rendi fjali
sa u ngrit nje ere e marre,
qe rrezoi shkembinj nga mali
e nje bresher qe s'ish pare.
Zgjaten duar, vune gure,
shtruan dhimbjet qe nuk thuhen
gjer mbi lume u bene ure,
te kalojne ata qe duhen.
***
S'rri dot me ty,
s'bëj dot pa ty,
nata ka vesh,
dita ka sy.
Fshehur po dal'
vjedhur po hyj,
nata ka vesh,
dita ka sy.
Nën qiell veç,
nën dhe të dy,
s'rri dot me ty,
s'bëj dot pa ty.
PËR TY QË TË DUA
Unë emrin tënd e zë rrallë në gojë
kjo do të thotë që në zemër e ruaj thellë
veç në ndodhtë të kthehem në rrenojë
do të dalësh si legjenda mbi një kështjellë
Unë emrin tënd s'e kam vënë në asnjë vjershë
E s'do ta shkruaj as në vargun më me bujë
Kjo do të thotë që gjërat me peshë
rrinë në thellësi dhe është zor t'i ngresh mbi ujë
VALLJA GORARE
Me nje shtyrje gjuri ngjitet
Me nje thyerje gjuri zbret
Sikur ecën nëpër vitet
Po çon historinë e vet
Sa shpalos një trill shamie
Nga mëngoret e mëdha
Del një re thëllëzërie
Ç’gushëkuqe e ç’guguçe ka
Me çdo palë fustanelle
Fllade mbledh, furtunë përcjell
Herë muros një mur kështjelle
Herë përkulet lule mbjell
Pa kur shenjë bën me vetull
Ç’gurrë gërrnetash rrokullis!
Njëqind shqipe mbledh nën sqetull
Treqind shqipe larg i nis
E me nje shtrëngim të dorës
Shoku shokun supit kap
Brof te shohë nga Guri i Gorës
Mbi Tomorr e mbi Korab
Nën opingat xhufkëkuqe
Tokën dredh e ajrin gris
Herë përzen një nisje lufte
Herë në hon një xhind gremis
Dhe nën vetëtimë të xhufkës
Shoku shokun rrok perkrah
Brof të shohë nga sheshi i luftës
Përtej maleve çfarë ka?
Me një shtyrje gjuri ngjitet
Me një thyerje gjuri zbret
Sikur ecën nëpër vitet
Përcjell historinë e vet…
JU KUJTOVA TE GJITHAVE
Ju kujtova te gjithave juve qe them se ju desha
qe nga m'e hershmja
gjer tek e vona,
ate qe ish e paputhura,
ate qe ish virgjeresha,
ate qe ish moll' e sherrit e pelë e harbimeve tona.
Ate qe flijoi per tre grosh dashurizen e pare
ate qe briroi fill pas muajit te mjaltit nen mua
ate qe nguroi n'udhekryq djall a ëngjëll te marre
ate qe kuptoi qe s'e desha, qe sapo i thashe "Te dua"
Ja, po me ngjan sikur ngrihi nga heshtja e honeve
te ndryshme, te shumta si ngjyrat, si zogjte
ju fluturuat mbi prushin epshor te pasioneve
donit te ngroheshit, pendet e bukura dogjte
Vjen perendisht edhe ti qe te desha se pari
pikez e arte, flurorja, si rreze e perthyer mbi lote
te shtrij e te shkoj permbi buze serish si dikur nje fill bari
ti nis kendon edhe qan: Dashuria ben xhiro ne bote!
Prap une u desha pa ty
ti prape u puthe pa mua
erdhen pas teje te tjera, shuan c'rindizet e digjet
erdhen, po s'hyri askush gjer ne pronat e tua
mes njeri tjetrit shkon lumi qe ndan e bashkon te dy brigjet
Zbriti dhe suta e Veriut
mbrriti edhe krrilla prej Jugut
une i pranova te gjitha, te gjitha,te gjitha
toka, grua beronje, palluar prej plugut
qan kur s'ngarkohet me peme
qesh kur mbulohet me drithra
Ja, ku po vjen dhe m'e vona, mjellma e fundit
mjellma e fundit brymuar nga vjeshta
hirin henor te flijimit kalimthi ma shkundi
brymen e ikjes pa kthim me brymoi permbi vjersha
Une keshtu dimeroj gjer ne flirtet e vona
here i rishuar, here i rindezur, sa mund
jam gati cdonje ta ridua sikur t'ish vertet Dezdemona
pastaj ta harroj si nje liber qe s'mund ta lexosh gjer ne fund.
Ish nje vajze e ish nje djale,
vajza e donte e djali e donte,
po Shkumbini i madh me vale
i kish ndare e s'i bashkonte.
Dhe therrisnin: O o o, te dua!
po kjo klithme e lashte fjalesh
u degjohej: Jooo, s'te dua!
neper thashetheme valesh.
E humbisnin te dy shpresen
e shpresonin prap me teper,
sic humbet dhe drita vesen
dhe e gjen mengjesin tjeter.
Ooo, te duuaa, nisej fjala,
Jooo, s'te duuaa, mberritne zallit,
vajza thosh: Me pifte vala!
Te perpifte! I vinte djalit.
Bot me buze, bot me duar
anes dallgeve nderkryer,
here per jete dashuruar,
here per vdekje te zhgenjyer.
Hidhnin fjalen ta kalonin,
shprishej porsi plisi i kumit,
hidhnin gurin te qellonin,
binte mu ne mes te lumit.
Nje cast lumi s'ish me lume
mes dy brigjeve te mallit
dhe u bind e ra ne gjume
dhe u hap e fjeti zallit.
Rendi vajza e rendi fjali
sa u ngrit nje ere e marre,
qe rrezoi shkembinj nga mali
e nje bresher qe s'ish pare.
Zgjaten duar, vune gure,
shtruan dhimbjet qe nuk thuhen
gjer mbi lume u bene ure,
te kalojne ata qe duhen.
***
S'rri dot me ty,
s'bëj dot pa ty,
nata ka vesh,
dita ka sy.
Fshehur po dal'
vjedhur po hyj,
nata ka vesh,
dita ka sy.
Nën qiell veç,
nën dhe të dy,
s'rri dot me ty,
s'bëj dot pa ty.
PËR TY QË TË DUA
Unë emrin tënd e zë rrallë në gojë
kjo do të thotë që në zemër e ruaj thellë
veç në ndodhtë të kthehem në rrenojë
do të dalësh si legjenda mbi një kështjellë
Unë emrin tënd s'e kam vënë në asnjë vjershë
E s'do ta shkruaj as në vargun më me bujë
Kjo do të thotë që gjërat me peshë
rrinë në thellësi dhe është zor t'i ngresh mbi ujë
VALLJA GORARE
Me nje shtyrje gjuri ngjitet
Me nje thyerje gjuri zbret
Sikur ecën nëpër vitet
Po çon historinë e vet
Sa shpalos një trill shamie
Nga mëngoret e mëdha
Del një re thëllëzërie
Ç’gushëkuqe e ç’guguçe ka
Me çdo palë fustanelle
Fllade mbledh, furtunë përcjell
Herë muros një mur kështjelle
Herë përkulet lule mbjell
Pa kur shenjë bën me vetull
Ç’gurrë gërrnetash rrokullis!
Njëqind shqipe mbledh nën sqetull
Treqind shqipe larg i nis
E me nje shtrëngim të dorës
Shoku shokun supit kap
Brof te shohë nga Guri i Gorës
Mbi Tomorr e mbi Korab
Nën opingat xhufkëkuqe
Tokën dredh e ajrin gris
Herë përzen një nisje lufte
Herë në hon një xhind gremis
Dhe nën vetëtimë të xhufkës
Shoku shokun rrok perkrah
Brof të shohë nga sheshi i luftës
Përtej maleve çfarë ka?
Me një shtyrje gjuri ngjitet
Me një thyerje gjuri zbret
Sikur ecën nëpër vitet
Përcjell historinë e vet…
JU KUJTOVA TE GJITHAVE
Ju kujtova te gjithave juve qe them se ju desha
qe nga m'e hershmja
gjer tek e vona,
ate qe ish e paputhura,
ate qe ish virgjeresha,
ate qe ish moll' e sherrit e pelë e harbimeve tona.
Ate qe flijoi per tre grosh dashurizen e pare
ate qe briroi fill pas muajit te mjaltit nen mua
ate qe nguroi n'udhekryq djall a ëngjëll te marre
ate qe kuptoi qe s'e desha, qe sapo i thashe "Te dua"
Ja, po me ngjan sikur ngrihi nga heshtja e honeve
te ndryshme, te shumta si ngjyrat, si zogjte
ju fluturuat mbi prushin epshor te pasioneve
donit te ngroheshit, pendet e bukura dogjte
Vjen perendisht edhe ti qe te desha se pari
pikez e arte, flurorja, si rreze e perthyer mbi lote
te shtrij e te shkoj permbi buze serish si dikur nje fill bari
ti nis kendon edhe qan: Dashuria ben xhiro ne bote!
Prap une u desha pa ty
ti prape u puthe pa mua
erdhen pas teje te tjera, shuan c'rindizet e digjet
erdhen, po s'hyri askush gjer ne pronat e tua
mes njeri tjetrit shkon lumi qe ndan e bashkon te dy brigjet
Zbriti dhe suta e Veriut
mbrriti edhe krrilla prej Jugut
une i pranova te gjitha, te gjitha,te gjitha
toka, grua beronje, palluar prej plugut
qan kur s'ngarkohet me peme
qesh kur mbulohet me drithra
Ja, ku po vjen dhe m'e vona, mjellma e fundit
mjellma e fundit brymuar nga vjeshta
hirin henor te flijimit kalimthi ma shkundi
brymen e ikjes pa kthim me brymoi permbi vjersha
Une keshtu dimeroj gjer ne flirtet e vona
here i rishuar, here i rindezur, sa mund
jam gati cdonje ta ridua sikur t'ish vertet Dezdemona
pastaj ta harroj si nje liber qe s'mund ta lexosh gjer ne fund.